Hiling para sa binging hangin

             Kaugnay na larawan
                                                (c) minimoeomaximo.wordpress.com
Resulta ng larawan para sa ocean alone

                                                          (c) Inspireportal.com
Resulta ng larawan para sa gubat
                                                                (c) emaze.com
Kaugnay na larawan
                                                           (c) flicker.com

                                               
                                                Hiling para sa binging hangin  
Ang buhay ay parang isang tinik. Tinik na sumisimbolo ng sakit, na nakabaon sa sugat at patuloy na dinidikdik, at pagluha nalamang ang siyang tanging naiisip upang maging lunas sa bawat sandaling sakit at kirot ang nananaig. Wala  nang ibang marinig kung hindi tanging iyak at hikbi at patuloy na nililimot ang  bawat pighati. Daig  pa ng mga alon na maya’t maya ang tili, ang boses na siyang  lagi na lamang  naiipit sa bote na tila takot sumilip, na umaanod sa karagatan at patuloy na humihiling, ng isang matamis at wala nang pait , ng isang puti at hindi puro itim,  ng isang liwanag na nanggagaling sa bituin, Upang maliwanagan na ang gubat na puno ng dilim.

Para muli nang manumbalik ang saya sa aking piling, at muli nang marinig ng binging hangin, ang sigaw na tangi at lagi  na lamang  aking pinapain,  para lang mawala ang init at mapalitan ng lilim at muli nang  makita ang takip-silim. Upang hindi na muling matagpuan pa ang sarili, na binabalot ng lamig at halos hindi na marinig , at tila hinahabol ng mga kawal upang iharap sa paglilitis….Sa buhay na ang tanging hiling  lang ay ibigin.

                                                                                           -The Great Unknown

Mga Komento

Mag-post ng isang Komento

Mga sikat na post sa blog na ito

"LIHAM"

Imahe
sino ba naman ang wala nito, sino bang mag nanais na wala nito? isang kaibigan, isang tunay na kaibigan, ako, marami ako niyan, maraming dumaan sa buhay ko niyan ngunit  may isang taong mananatili't natatangi si edwin, minsan naging kababata, barkada, kuya at higit sa lahat natatanging lalaking lihim kong minamahal. Edwin, Edwin, mumunting tinig ng batang paslit, Pagtawag mula sa tahanan nitong kay liit, Bumukas ang pinto, iniluwa nito ang nag mamayari dito, ang ina ni edwin "magandang araw po si edwin po?"tanong ko, "ay tulog pa iho" tugon naman nito "sino yan nay?" tinig ng lalaking hinahanap ko,  si kuya edwin,dagling lumuwag ang aking pagkakangiti. Tulad ng dati, dating gawi Tinungo ang dalampasigan at minsa'y pay naging pansamantalang palaruan, mayamaya pa'y ramdam ko ang pagkakahapo, sa di kalayuan tanay ko ang maaaring pagpahingahan ko, sa aking pagkakaupo'y nadaanan ko ang imahe mo, unti unting tinanggal ang saplot mo,...
Magbasa nang higit pa

"PUNTOD"

Imahe
Kasabay ng paghawi nang aking mga kamay sa kumpol ng mga bulaklak na noon'y sa bakuran matatagpuan, pag sipol nang hangin na sa mga bulaklak ay nag pasayaw , alingawngaw nang tila nagbabadyang pagluha ng langit. hindi ako nagpadala hindi ako natakot,tangan ang aking salakot, binaybay ang masukal nabahagi ng napaka payapang lugar na iyon, sa di kalayuan tanaw ko na, tanaw ko na, ang lugar na pinaglalagakan mo, lugar na ang dulot ay kakaibang lungkot, sa iyong puntod , na sa hinagap ay di ko pinangarap na tunguhan mo , kumpol nang bulaklak ang syang aking naging handog kasabay non ang pagluha ko at sya ring pagdamay ng kalangitan sa kalungkutang nadarama ko, at ang tanging naibulalas ko nalang ay hintayin mo ako. ----- Q ritiko
Magbasa nang higit pa

The Fox and the Grapes

Imahe
Fox Point of View On a very hot day in the summer, I was wandering along the road when I saw a vine curled around a tree-trunk, and a big bunch of juicy grapes dangling from it. 'Well, well' I thought to myself. 'Wouldn't those grapes be just the thing to quench my thirst on this hot day?' But the grapes were too high up for me to reach. When I got up on my hind legs, I couldn't quite get them. So I decided to jump. I jumped as high as I could, but couldn't get near them. I took a run and jumped even higher. Still no luck. I jumped again and again until I was so hot, I had to give up. 'Oh well,' I said and walked away. 'I don't really care they are probably sour anyway.' -Ice-cold heart Photo taken from: [1] https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjt1smBwhiBWxGs1ip0Guh9GyW9czumI68vfAfgi6CuDiqIGyCV3D_yT0McvGR9y8ZO80CBQybeAmEmTT6QUK6LL_zm56JBCDqoiMunuKZEs5Wvo0...
Magbasa nang higit pa